Laatste weken in Australië

Oeps, mijn doel om tijdig een verhaaltje te typen weer niet gehaald! Ik zal het deze keer opsplitsen in twee verhaaltjes, aangezien ik nu alweer bijna 2,5 week in Nieuw-Zeeland ben. Nu eerst mijn laatste 3 weekjes in Australië..

We gaan terug in de tijd naar 14 oktober 2014. De dag dat een zeilboot van OzSail mij meenam op een driedaagse tour naar de Whitsundays. Bekend vanwege het witte zand van Whitehavenbeach. De groep bestond uit ongeveer 12 mensen. De zeilboot was niet heel nieuw, maar hij voldeed en mijn eerste zeilervaring was een feit. Tijdens de drie dagen hebben we met name op het dek gelegen, gesnorkeld en het eiland met Whitehavenbeach gezien. De eerste nacht heb ik niet heel goed geslapen. Van te voren was ik getipt om pilletjes tegen zeeziekte te kopen. Dit had ik gedaan, maar was vergeten om de laatste ’s avonds in te nemen. Halverwege de nacht heb ik besloten om de rest van de nacht door te brengen op het dek met frisse lucht. Gedurende de dag ging het steeds beter. Met een prachtige zondsondergang op de tweede avond was het alweer bijna tijd om terug te keren naar het vaste land. De afterparty in Airlie Beach was helaas niet zo druk bezocht aangezien de meeste van de groep alweer verder gingen. Wel waren we nog getuige van een heuse Frog Race bij het hostel, waarbij mensen konden wedden op één kikker. De kikkers werden losgelaten in het midden van een cirkel, de kikker die als eerste uit de cirkel wist te komen won. Gratis cheeseburgers van de McDonalds vlogen (letterlijk) hierbij door de lucht.

De laatste stop voor Cairns was Magnetic Island. Wat is één van de dingen die je gedaan moet hebben in Australië? Juist, een foto laten maken waarop je een koala vasthoudt. Na Magnetic Island kan ook ik mij voegen bij dit trotse clubje mensen. Niet alleen een koala, maar ook een salt water crocodile, een cockatoo, een schildpad  en nog wat andere reptielen mocht ik vast houden. Het voeren van felgekleurde vogels was een heus spektakel. Honderden vogels stormden op de mensen af, die het voer vasthielden. Een hels kabaal van de vogels maakte de chaos compleet.
Terug bij het hostel trof ik weer de twee Duitse jongens die ik al sinds Fraser Island overal tegenkom, haha. Tijdens het chillen in de hangmat hoorde ik langs mij een meisje Limburgs praten aan de telefoon. Uiteraard interessant om na het telefoongesprek even kennis te maken. Al dansend op de tafels hebben we de avond doorgebracht.

In Cairns begon voor mij het kennis maken met het “echte Australië”. De tour van Uncle Brian’s bracht mij naar de Tablelands. Omdat Uncle Brian zelf niet in de gelegenheid was om de tour te leiden, deed Cousin Brad dit. Zoals de tournaam al aangeeft werden we vanaf het begin als een heuse familie beschouwd. Een aanrader voor iedereen die in de buurt van Cairns komt! Tekenen met stiften op de ramen, dansen, zingen en het doen van de simpelste spelletjes in de bus maakten deel uit van deze prachtige dag. Cousin Brad, held! Prachtige natuur met rockslides en rockpools maakten de dag compleet. Een ander hoogtepunt was het likken van de kont van een groene mier. Een sterke limoensmaak vol vitaminen! Tijdens de laatste stop trof ik bij toeval ook nog het Limburgse meisje van Magnetic Island weer!

Verder naar het Noorden liggen Cape Tribulation en het Daintree Rainforest. Erg mooi om dit deel van Australië te zien. Compleet anders dan de rest van de oostkust. Een boottochtje op de Daintree River bracht ons super dicht bij Scarface, één van de grootste salt water crocodiles in deze rivier. Bijzonder om deze in het wild te zien in zijn eigen territorium. Met een Nightwalk en het Jungle Surfen heb ik het regenwoud van diverse perspectieven kunnen bekijken. Tijdens de Nightwalk deden we voor een moment al onze zaklampen uit en luisterden naar de geluiden van het regenwoud, wauw! Bij het Jungle Surfen tokkelden we van boomtop naar boomtop, waardoor we het regenwoud van boven konden bekijken.

Intermezzo:
De vlucht van Carins naar Darwin ging niet helemaal vlekkeloos. De travel agency was vergeten om mijn grote backpack als bagage toe te voegen bij de vlucht. Hierdoor moest ik $200 betalen bij de balie om deze mee te kunnen nemen. Na contact te hebben gehad met de travel agency heb ik bijna alles van de extra kosten terug gekregen :)

De national parks bij Darwin (Kakadu en Litchfield) behoren tot de mooiste plekken, die ik gezien heb in Australië. Het enige nadeel waren de 845.239.431 miljoen vliegen die constant om je hoofd aan het zoemen waren. Het prachtige landschap, waarin nog steeds enkele Aboriginal stammen leven maakte dit echter helemaal goed. Fantastische watervallen, rockpools om in te zwemmen, rotsschilderingen, termietenheuvels en het slapen in een swag (soort waterdichte slaapzak met een matrasje) onder de sterren maakten het tot een onvergetelijke tijd.

De tweedaagse tour vanuit Darwin naar Alice Springs bestond voor het grootste deel uit kilometers maken. De Stuart Highway van Darwin naar Adelaide telt 2.834 km rechtdoor! Gelukkig hebben we deze niet helemaal af hoeven te leggen. De nacht hebben we doorgebracht in een prima motel met een “echte” bowlingbaan op straat (je kon de auto’s die op één dag passeerden namelijk op één hand tellen..). Het bowlen viel echter nog niet mee, omdat de weg niet helemaal glad was..haha.
Op weg naar Alice Springs zijn we nog gestopt bij Devils Marbles. Dit was een grote rotspartij, ontstaan uit lava. Het landschap deed een beetje denken aan een doorsnee Roadrunner-tekenfilmset.

Vanuit Sydney naar Cairns, vanuit Cairns naar Darwin en vanuit Darwin uiteindelijk aangekomen bij het eindpunt van deze 2 maanden in Australië: Alice Springs.
Uluru, één van de meest bekende delen van Australië was echt de moeite waard om te bezoeken. Dit maakte deel uit van een driedaagse tour met een fijne groep en tourguide! Erg interessant ook om meer te leren over de cultuur en de verhalen van de Aboriginals. Zo is het bijvoorbeeld verboden om Uluru (de rots) te beklimmen uit respect voor de Aboriginals. Daarbij is het ook erg gevaarlijk om te beklimmen, omdat het een erg steile klim is. Tijdens ons bezoek zagen we toch een stel de rots  afdalen. Ze werden hartelijk verwelkomd door een dienstdoende ranger en bekroond met een boete van een aantal duizenden dollars! Als klap op de vuurpijl maakte de ranger nog een mooie portretfoto van het stel achter het hek als bewijs. Deed me denken aan een stel apen in een dierentuin, haha.

Ook tijdens deze tour sliepen we in een swag. We hadden kamp gemaakt in the middle of nowhere en het plan was om de eerste avond om het kampvuur te slapen. Dit plan ging echter niet door. Het kampvuur brandde net en het eten stond op de kolen toen, in twee seconden, er een hevige zandstorm op kwam zetten. Deze ging gepaard met regen en onweer. We probeerden zoveel mogelijk spullen (en onszelf uiteraard) veilig te stellen in de bus. De storm was kort maar krachtig maar had wel letterlijk roet (lees: zand) in het eten gegooid. Het zand zat overal en het kampvuur was niet meer wat het was. Zelfs de provisorische wc (luxe HUDO) was van zijn plek geblazen! We hebben gepoogd om nog wat van het eten te maken en de boel te fatsoeneren. Vervolgens hebben we een beschutting gemaakt tegen de wind/zand (heb ik de rol duct tape toch niet voor niks meegesleept..haha) en zijn gaan slapen. Geen idee of het toeval was, maar het was toevallig ook nog Halloween deze avond.. Achteraf kunnen we natuurlijk wel lachen om dit avontuur!

Een aantal van onze groep keerde terug naar Alice Springs en de rest, waaronder ik, nam een vlucht van Ayers Rock terug naar Sydney. Het einde van een erg leuke tour in the Red Centre! Dit was daarnaast ook het einde van mijn reis van twee maanden door Australië. Volgende bestemming: Nieuw Zeeland! Niet getreurd Australië, ik zie je binnenkort weer voor een maandje!

Adieu

Paul

 PS: meer foto’s en het eerste verhaaltje van Nieuw-Zeeland volgen asap!